وقتی در بریتانیای دهه 70 با رژیم غذایی حاوی کادبری فلیک، شیر لبنی و پرتقال شکلاتی تری پارو زدم، اصلاً نمی‌دانستم که غلاف کاکائو چگونه است.
اکنون، وقتی با غلاف ماکت خود در مقابل یک کلاس از بچه های دبستانی می ایستم، آنها دقیقاً می دانند که چیست و کجا رشد می کند.
آنها حتی همه چیز را در مورد آزتک ها می دانند و از قبل با مفهوم تجارت منصفانه آشنا هستند. این به این دلیل است که شکلات در برنامه درسی ملی است.
من دوست دارم به کودکان ابتدایی در مورد شکلات تافی شونیز آموزش دهم. من عاشق تعجب آنها هستم وقتی متوجه می شوند که شکلات از یک میوه می آید و می تواند طعم میوه ای داشته باشد.
شیفتگی آنها به پشه کوچکی که گلها را گرده افشانی می کند. و خوشحالی آنها از کشف اینکه آنها نیز می توانند یک قاضی شکلات شوند.
خوب پس آنها همچنان به خانه می روند و از نوار کادبری فلیک، میوه و آجیل یا پرتقال شکلاتی تری لذت می برند، اما آنها همچنین واقعا مشتاق هستند که جایگزین هایی وجود داشته باشد (حتی وگان!) که طعم باورنکردنی دارند، محلی ساخته می شوند و به کشاورزان درآمد عادلانه ای می دهند.
به جای یک برچسب تجارت منصفانه. این فقط بچه های دبستانی نیستند که شیفته شکلات هستند. برای یک دوستدار شکلات، هیچ چیز بهتر از دیدن عبارات صورت یک نفر در اولین باری که طعم مرکبات و نت های توت قرمز یک نوار تیره ماداگاسکی را می چشند.
یا شگفتی و ناراحتی بعدی آنها از مقایسه عطر و حس دهان یک شیر تیره خوب و خیره کننده نیست. با شکلات شیری معمولی خود این همان چیزی است که ما را وادار می کند تا تجربیات خود را به اشتراک بگذاریم و دلیل بسیاری از طعم دهندگان و سازندگان شکلات خوب، آموزش دیگران را مأموریت خود قرار داده اند.
